فنازوپیریدین برای درمان علائمی نظیر درد، سوزش، احساس دفع فوری یا تکرر ادرار ناشی از تحریک مخاط مجاری ادراری تحتانی برای مدت کوتاه مصرف می شود.
این دارو دارای اثر بیحس کننده و ضد درد موضعی بر روی مخاط مجاری ادراری است.
یکی از متابولیت های این دارو استامینوفن است. فنازوپیریدین تا 90 درصد طی 24 ساعت به صورت تغییر نیافته یا متابولیت از طریق کلیه دفع می شود. 80 درصد مقدار مصرف به صورت استامینوفن و حدود 65 درصد مقدار مصرف نیز به صورت تغییر نیافته دفع می شود.
سرگیجه، سردرد، سوءهاضمه، درد یا کرامپ معده، متهموگلوبینمی، ضعف یا خستگی غیر عادی، زرد شدن چشمها یا پوست، افزایش فشار خون، اشکال در تنفس، کاهش ناگهانی در میزان ادرار، تورم صورت، انگشتها، پاها و احساس تشنگی با مصرف این دارو گزارش شده است.
فنازوپریدن با بسیاری از تست های آزمایشگاهی ادراری تداخل دارد و ممکن است نتایج نادرست به دست آید
از جمله قند ادرار - بیلیروبین ادرار - استروئیدهای ادرار - کتون ادرار
1. این دارو در بیماران مبتلا به نقص G6PD یا فاویسم باید با احتیاط فراوان مصرف شود.
2. در صورت مصرف همزمان فنازوپیریدین با یک داروی ضد باکتری در درمان عفونت مجاری ادراری، طول درمان با فنازوپیریدین نباید بیش از دو روز باشد.
1. این دارو، رنگ ادرار را به نارنجی متمایل به قرمز تغییر می دهد و ممکن است سبب لک شدن لباس گردد.
2. برای کاهش دل آشوبه، دارو را باید همراه با غذا یا پس از آن مصرف نمود.
ادامه مطلب لینک زیر:
درباره این سایت